ER IS SNELHEID EN SNELHEID

Veel mensen denken dat overdreven snelheid er uitsluitend in bestaat geen rekening te houden met de beperking. Dat is niet zo. Men kan immers te snel rijden en toch onder het toegelaten maximum blijven.

In de winter mogen de weggebruikers gladde en mistige wegen verwachten; ze moeten derhalve hun snelheid aan de weersomstandigheden aanpassen. Wie met een snelheid van 100 km/u. rijdt op een mistige autoweg met een zicht van amper 50 meter, rijdt met een overdreven snelheid, die de rechtbanken als zodanig zullen beoordelen.

Evenzo zal de automobilist die 90 km per uur rijdt op een weg met twee rijstroken, terwijl radio en televisie waarschuwen voor ijzelplekken, het slechts aan zichzelf te wijten hebben, als hij slipt.

Hetzelfde geldt in de agglomeraties : het kan er zeer gevaarlijk zijn 50 km/u. te rijden, bijv. als een school uitgaat.

Overdreven snelheid is dus een betrekkelijk begrip, want ze houdt nauw verband met de omstandigheden, die trouwens verschillen volgens het ogenblik van de dag. Het komt er dus op aan dat men steeds meester blijft over zijn voertuig, zodat men op tijd kan stoppen voor een onvoorziene hindernis. Om dit meesterschap te verkrijgen is het voldoende zijn snelheid aan te passen aan de plaatsgesteldheid, de belemmering van het verkeer, het zicht en de staat van de weg en van het voertuig. Dat lijkt op het eerste gezicht ingewikkeld, doch het is slechts een vereiste van het gezond verstand.

Een detail nog : men is geenszins verplicht te rijden met de maximumsnelheid, die door de plaatselijke of algemene beperking toegelaten is. Daar denkt men niet altijd aan. En zo gebeurt het dat men, op een autoweg, zich er door een rijkswachtradar op laat betrappen 135 km/u. te rijden.